صبور بودن با بچه ها میتواند چالش برانگیز باشد، مخصوصا زمانی که محدودیت های شما را آزمایش می کنند یا دکمه های شما را فشار می دهند. با این حال، حفظ خونسردی و مدیریت موقعیتها با آرامش برای ایجاد رابطه مثبت و سالم با کودکان بسیار مهم است.
مرحله 1: درک رشد کودک
درک رشد کودک در مدیریت انتظارات و پاسخ مناسب به رفتار کودکان ضروری است. شناخت تواناییها، محدودیتها و نیازهای عاطفی آنها میتواند به شما کمک کند با همدلی و صبر به موقعیتها برخورد کنید.
مرحله 2: بازتاب خود را تمرین کنید
زمانی را به تأمل در مورد احساسات، محرک ها و عوامل استرس زا اختصاص دهید. با درک بهتر خود، میتوانید موقعیت های بالقوه ای را که ممکن است منجر به بی حوصلگی یا عصبانیت شود را شناسایی کنید. خود اندیشی شما را قادر می سازد تا استراتژی هایی را برای مدیریت موثر احساسات خود ایجاد کنید.
مرحله 3: انتظارات واقع بینانه تعیین کنید
تعیین انتظارات واقع بینانه برای رفتار کودکان بسیار مهم است. به یاد داشته باشید که کودکان هنوز در حال یادگیری و توسعه مهارت های خود هستند. انتظارات غیر واقعی میتواند منجر به ناامیدی، بی حوصلگی و درگیری های غیر ضروری شود. تنظیم انتظارات خود بر اساس سن و توانایی های آنها میتواند به شما کمک کند صبور باشید.
مرحله 4: به طور واضح ارتباط برقرار کنید
ارتباط موثر نقش حیاتی در پرورش صبر دارد. هنگام تعامل با کودکان از زبانی واضح و ساده استفاده کنید تا اطمینان حاصل کنید که آنها آنچه را که از آنها انتظار می رود درک می کنند. گفتگوی باز، گوش دادن فعال و ارائه توضیحات در صورت لزوم را تشویق کنید.
مرحله 5: روالها را ایجاد کنید
ایجاد روالهای منظم ساختار و قابلیت پیشبینی را برای کودکان فراهم میکند. داشتن یک روال به آنها کمک می کند تا بفهمند در طول روز چه انتظاری دارند، احتمال عصبانیت یا رفتارهای چالش برانگیز که ممکن است صبر شما را آزمایش کنند را کاهش می دهد.
گام ششم: استفاده از تقویت مثبت
تقویت مثبت ابزاری قدرتمند در تشویق رفتار مطلوب است. وقتی کودکان صبر و حوصله نشان می دهند، دستورالعمل ها را دنبال می کنند یا رفتار مثبتی از خود نشان می دهند، به رسمیت بشناسید و تحسین کنید. این باعث تقویت اقدامات خوب آنها می شود و آنها را برای ادامه رفتار مناسب ترغیب می کند.
مرحله 7: همدلی را تمرین کنید
همدلی در حفظ صبر با کودکان بسیار مهم است. سعی کنید دیدگاه، احساسات و نیازهای آنها را درک کنید. قرار دادن خود به جای آنها میتواند به شما کمک کند حتی در موقعیت های چالش برانگیز با شفقت و صبر پاسخ دهید.
مرحله 8: از خود مراقبت کنید
مراقبت از خود در مدیریت احساسات و سطح استرس خود ضروری است. اطمینان حاصل کنید که با استراحت کافی، شرکت در فعالیتهایی که از آن لذت میبرید، به دنبال حمایت در مواقع لزوم و تمرین تکنیکهای مدیریت استرس مانند تنفس عمیق یا تمرکز حواس، سلامت جسمی و روانی خود را در اولویت قرار میدهید.
نکاتی برای صبور بودن با کودکان و جلوگیری از از دست دادن عصبانیت:
- مواظب احساسات خود باشید و زمانی که احساس میکنید خسته شدید، یک قدم به عقب بردارید.
- تنفس عمیق یا سایر تکنیکهای تمدد اعصاب را برای آرام کردن خود تمرین کنید.
- راههای سالمی برای استرس پیدا کنید، مانند ورزش یا سرگرمی.
- در صورت نیاز برای شارژ مجدد و به دست آوردن آرامش استراحت کنید.
- از دوستان، خانواده یا افراد حرفهای که میتوانند راهنمایی کنند یا گوش شنوایی داشته باشند، کمک بگیرید.
- از شوخ طبعی برای پراکنده کردن موقعیت های پرتنش و ایجاد سبکی در تعاملات استفاده کنید.
- روشهای تمرکز حواس را در برنامه روزانه خود بگنجانید تا صبر و خودآگاهی را پرورش دهید.
- به خود یادآوری کنید که کودکان هنوز در حال یادگیری و رشد هستند و اشتباهات بخشی از این فرآیند هستند.
- از شخصی کردن رفتار آنها خودداری کنید. در عوض، بر هدایت آنها به سمت انتخاب های مثبت تمرکز کنید.
- گوش دادن فعال را با توجه کامل به کودکان هنگام برقراری ارتباط با شما تمرین کنید.
- هر زمان ممکن است انتخاب هایی را ارائه دهید تا به کودکان احساس استقلال و کنترل بدهید.
- زمانی که ناامید یا بی تاب می شوند توجه آنها را به فعالیت دیگری معطوف کنید.
- با حفظ آرامش و خونسردی در موقعیت های چالش برانگیز، صبر را الگوی خود قرار دهید.
- از وسایل کمک بصری یا تایمر برای کمک به کودکان برای درک مرزهای زمانی یا انتقال استفاده کنید.
- مهارت های حل مسئله را آموزش دهید تا به کودکان توانمند شوید تا خودشان راه حل پیدا کنند.
- از واکنش بیش از حد یا پاسخ تکانشی خودداری کنید. قبل از پرداختن به موقعیت، لحظه ای را به جمع آوری افکار خود اختصاص دهید.
- از زبان مثبت استفاده کنید و از انتقاد تند یا برچسب های منفی خودداری کنید.
- بخشش را تمرین کنید و کینه ها را کنار بگذاریدast frustrations.
- فرصت هایی برای فعالیت های مشترک یا زمان با کیفیت برای تقویت پیوند خود با کودکان پیدا کنید.
- محیطی آرام در خانه ایجاد کنید، عاری از حواس پرتی یا هرج و مرج غیر ضروری.
- مرزهای واضح و ثابتی را تعیین کنید و مطمئن شوید که کودکان عواقب اعمال خود را درک می کنند.
- پیروزیها و پیشرفتهای کوچک را جشن بگیرید و از تلاشها و رشد کودکان قدردانی کنید.
با دنبال کردن این مراحل و اجرای این نکات، میتوانید صبر داشته باشید و به طور موثر موقعیت های چالش برانگیز با بچه ها را مدیریت کنید و در عین حال از از دست دادن عصبانیت خود جلوگیری کنید.